„Dla wszystkich starczy miejsca pod wielkim dachem nieba…”
Edward Stachura

UWAGA POLOWANIE –  co robić?

Sezon polowań zbiorowych trwa w Polsce w okresie późnojesienno – zimowym (przełom października i listopada –  do połowy marca). Trudno w tym czasie w lesie o grzybiarzy penetrujących młodniki. Po leśnych i polnych drogach oraz ścieżkach poruszają się jednak okoliczni mieszkańcy, spacerowicze przyjeżdżający, aby spędzić miło czas z dala od miejskiego gwaru.

Polowania zbiorowe to działania, w których najistotniejszą rolę odgrywa bezpieczeństwo jego uczestników oraz osób postronnych. Uregulowania prawne bardzo precyzyjnie określają warunki oddawania bezpiecznych strzałów przez myśliwych, jednak nie eliminują możliwości wypadków, bądź złamania przepisów przez strzelca. Dlatego też  teren polowania zbiorowego na minimum 24 godziny przed rozpoczęciem musi zostać przez organizatora polowania oznakowany zgodnie z zasadami określonymi przez ministerstwo.

Jak mają się zachować osoby widzące takie oznakowanie?

Znak ten NIE JEST ZAKAZEM WEJŚCIA DO LASU. Ma charakter informacyjno – ostrzegawczy. Widząc go należy przyjąć do wiadomości, że wchodzi się na teren, gdzie można napotkać grupę myśliwych lub naganiaczy przygotowujących się do pędzenia, lub w jego trakcie. Mogą zajmować się patroszeniem zwierzyny czy jej transportem. Informuje również, że trzeba przedsięwziąć specjalne środki ostrożności, aby bezpiecznie korzystać z darów natury.

• Jeśli prowadzi się psa, należy bezwzględnie trzymać go na otoku (smyczy).
• Pod żadnym pozorem nie powinno się przechodzić przed frontem naganki ani myśliwych.
• Za plecami naganiaczy można przejść absolutnie bezpiecznie
• W przypadku, gdy napotka się stojącą na skraju drogi linię myśliwych można bez obaw iść wzdłuż niej za plecami myśliwych, nie wdając się z łowcami w dłuższe pogawędki, gdyż wydłuża to czas przebywania na terenie aktualnie opolowywanym i może przeszkadzać w polowaniu. Myśliwi nie strzelają wzdłuż linii. Nie wolno im nawet celować w tym kierunku, dlatego też linia ta jest jednym z bezpieczniejszych rejonów w trakcie pędzenia.
• Jeśli chce się przeczekać pędzenie, mając oczywiście świadomość, że można być świadkiem pozbawiania życia zwierzyny przez myśliwych,  należy ustawić się w odległości nie mniejszej niż 100 m (granica odległości regulaminowego strzału poza miot) od pierwszego zauważonego myśliwego w linii, uprzednio sygnalizując mu podniesieniem ręki swoje stanowisko i upewniając się, że ten przyjął sygnał do wiadomości.
• W trakcie pędzenia nie należy chodzić po lesie za plecami myśliwych, gdyż oddając strzał do zwierzyny uciekającej z miotu, będą oni kierować broń właśnie w tamtą stronę.
• Pędzenie trwa kilkadziesiąt minut, dlatego też obecność myśliwych podczas polowania zbiorowego nie jest zawłaszczeniem przez nich prawa do przebywania w lesie, a jedynie krótkotrwałą niedogodnością, która przy dobrej woli wszystkich użytkowników lasu może pozostać niezauważona.
• Ze względów bezpieczeństwa myśliwi i naganiacze używają ubrań wyposażonych w jaskrawe (pomarańczowe lub żółte) elementy garderoby. Warto pomyśleć, by wchodząc do lasu być widocznym dla myśliwych. Kamizelka bezpieczeństwa, lub jaskrawa czapka czy szalik dostępne w sklepach myśliwskich wydają się być dobrym uzupełnieniem odzienia w lesie.

Myśliwi to pasjonaci, poświęcający wiele czasu i pieniędzy na to, aby wyhodować zwierzynę, na którą mogą polować w ciągu kilku jesiennych i zimowych weekendów spotykając się w większej grupie kolegów. Swoim działaniem utrzymują populację zwierzyny w doskonałej kondycji i na maksymalnym możliwym poziomie. Kochają przyrodę podobnie jak inni użytkownicy lasów i pól.

Darz Bór!